Układy i formy, czyli słów kilka o kompozycji symetrycznej i asymetrycznej. Część 2

Dzień dobry!

Dzisiaj będziemy kontynuowały lekcję o KOMPOZYCJI, w której omówiłyśmy dość dokładnie kompozycję centralną zamkniętą oraz otwartą. We wpisie z zeszłego tygodnia znajdziecie również filmiki, które szczegółowo opisują jak takie kompozycje  można narysować. 

Dzisiaj skupimy się na kompozycji symetrycznej i asymetrycznej.

Symetria to jedność i doskonały porządek.

Kompozycja symetryczna opiera się na centralnej osi, gdzie każdy obiekt określony po jednej ze stron osi jest przeciwstawiony jego odpowiednikowi po jego drugiej stronie. Wszystko jest wyrównane i przemyślane.  Często nazywamy ją symetrią lustrzaną - bo jak w lustrze względem osi odbija się ta sama figura. 
Kompozycja symetryczna najczęściej opiera się na osi pionowej. Można ją jednak również opisać na osi poziomej, a nawet przekątnej. Może być więc wieloosiowa. Bardzo istotne jest jednak jej centralne umieszczenie i równomierność rozłożonych obiektów po obu jej stronach.
Obrazem namalowanym według zasad kompozycji symetrycznej jest "Madonna z Dzieciątkiem i świętymi", który namalował włoski malarz - Sandro Botticelli. W centrum znajduje się główna postać, a po jej obu stronach są rozmieszczone pozostałe elementy dzieła.

Sandro Botticelli, Madonna z Dzieciątkiem i świętymi.

Symetrię możemy często zauważyć w różnych budowlach, gdzie wejście główne leży na linii symetrii. Doskonałym przykładem takiej budowli jest Belweder w Warszawie, albo Wersal - rezydencja królów w Francji.

Belweder w Warszawie

Wersal

Symetria wieloosiowa zaś opiera swoje przekształcenie na punkcie leżącym pośrodku, w samym centrum jakiejś płaszczyzny. Kompozycje oparte na tego rodzaju symetrii polegają na rozmieszczeniu różnych form w tej samej odległości  od wyznaczonego środka. Najprostszym przykładem jest tutaj koło rowerowe, albo samochodowe.
W architekturze zaś symetrię tą możemy zaobserwować w rozetach, czyli kamiennych elementach dekoracyjnych będących stałymi elementami fasad katedr.

Rozeta Rayonnant, Katedra Notre-Dame

Przeciwieństwem kompozycji symetrycznej jest kompozycja asymetryczna. 

Asymetria to dzieła dynamiczne, spontaniczne, często przedstawiające ruch. 
W tego rodzaju kompozycji prawa i lewa strona znacznie się różnią. Jedna z nich skupia uwagę odbiorcy na wyraźnym akcencie plastycznym. W drugiej zaś części obrazu są przedstawione mniej istotne elementy. 
W malarstwie doskonałym przykładem tego rodzaju kompozycji jest obraz "Pani Charpentier z dziećmi", który namalował włoski malarz Pierre - Auguste Renoir.
W lewej części płótna są skupione najjaśniejsze elementy obrazu - postacie dzieci. Wzrok przykuwa zaś jego najciemniejszy element - czarna suknia kobiety, która zajmuje środek i prawą stronę obrazu. 

Pierre - Auguste Renoir, Pani Charpentier z dziećmi.


Kompozycja jest również bardzo ważnym elementem fotografii. Dzięki trafnemu układowi elementów zdjęcia przyciągają uwagę. Często też budzą emocje: zdziwienie, zaskoczenie, zadowolenie, czy smutek. Mało tego, wywołują też nastrój spokoju, albo też zupełnie przeciwnie - napięcie czy też rozdrażnienie.
Należy jednak pamiętać, że fotografie o symetrycznej kompozycji są zdecydowanie rzadziej wykonywane niż zdjęcia asymetryczne.  Taki stan rzeczy jest spowodowany tym, że rzadko w naturalnych warunkach występują identyczne obiekty, jest to wręcz prawie niemożliwe.
Nie jest jednak powiedziane, że nie ma takich fotografii. Mało tego nam udało się taką odnaleźć w czeluściach internetu. Może nie jest to idealna symetria, ale jest.
Zobaczcie sami!

Kompozycja symetryczna

Kompozycja asymetryczna.



Na koniec mamy dla Was oczywiście zadanie:) No przecież nie może być inaczej ;)
Biorąc pod uwagę wiadomości, jakie zostały Wam dzisiaj przez nas przekazane, zaprojektujcie własną mandalę, czyli symetryczną kompozycję zamkniętą w okręgu.

Poniższy film podpowie Wam jak łatwo można narysować mandalę ;)

Zasady komponowania mandali są więc bardzo proste.

1. Komponujemy je w określonym kierunku, czyli zaczynamy od środka koła i ruchem spiralnym poruszamy się w stronę jego okręgu. Bądź też odwrotnie - zaczynamy na okręgu i zmierzamy do środka koła.
2. Używamy kolorów, które lubimy.
3. Rysując mandalę możecie używać figur geometrycznych (trójkątów, kół, kwadratów).
4. Pracujemy w ciszy. Odpowiedni nastrój może zapewnić nam muzyka relaksacyjna.

Tworząc własną mandalę możecie zainspirować się rysunkiem Pani Asi ;)

Jeśli uda Wam się coś narysować, to koniecznie się pochwalcie swoją pracą.
Będzie nam bardzo miło.

Ściskamy gorąco!